کد مطلب:60822 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:286
نگارنده با تفحص و تأمل در فرازهای بلند نهج البلاغه كه در واقع تجلّی رفتار و منش سیاسی امام علی علیه السلام است به این نتیجه رسید كه حضرت امیر علیه السلام در دوران حكومت خویش دو پدیده اخلاق و سیاست را به گونه ای تفكیك ناپذیر در هم آمیخت. از منظر او كسب قدرت در جامعه یك هدف نیست تا این كه از هر وسیله ای در راه رسیدن به آن استفاده شود. در رفتار سیاسی امام علی علیه السلام هدف وسیله را توجیه نمی كند ، بلكه در راه نائل شدن به اهداف می بایست به اصول اخلاقی تمسك جست و اسلام خواهان اخلاقی شدن سیاست است.[1] برای منقح شدن بحث به جلوه هایی از سیاست اخلاقی امام علی علیه السلام در دوران حكومتش اشاره می كنیم.
تعهد عملی به شعارها با دغدغه هماهنگی حرف و عمل
ریشه داشتن هر سخن در باور
پرهیز از خشونت و غضب با مردم
آزادی مخالفان در عصر علوی و اخلاقی عمل كردن با آنان